Wat als aangeboden beweegtools in de media/school/ je omgeving niet op maat zijn en enkel voor extra frustraties zorgen?
Elk gezin is uniek. Als mama van een dochter met een zeer ernstige visuele beperking, probeerde ik steeds creatief om te gaan met aangereikte hulpmiddelen. Wat eerst voor frustratie zorgde, werd met de tijd een uitdaging. Hoe vertaal ik basismateriaal naar uniek materiaal? Hoe kan ik mijn dochter maximaal betrekken bij school, gezinsactiviteiten en bij beweging.
De opgedane kennis deel ik nu graag via S.M.I.L.E. met jullie omdat ik geloof dat inclusieve beweegmogelijkheden leiden naar een inclusieve maatschappij waar iedereen uniek mag en kan zijn.
Hoe kunnen we kinderen met (visuele) uitdagingen bewuster betrekken bij een herfstwandeling:
- Laat broer/ zus/ papa/ mama/ oma/ opa/ … de tekeningen van de kaart in het echt zoeken. Geef het gevonden materiaal (blaadjes, okkernoot, eikels, kastanje,…) aan het kind met specifieke uitdagingen en laat het kind met al zijn zintuigen het materiaal verkennen. Op deze manier wordt de woordenschat van het kind uitgebreider en krijgt het cognitief een visuele representatie van de woorden.
- Zet visuele tekeningen om naar voelbare tekeningen (vb. met reliëfpasta, met stofjes, …). Tijdens het wandelen wordt het kindje geprikkeld om te voelen en wordt de voeltechniek verfijnd.
- Voorzie braille op de visuele kaart. Zo wordt er onbewust geoefend op woordbeelden wat dan weer positief is voor spelling.
- Afhankelijk van de visuele uitdaging kan je kiezen om de kaart vergroot af te drukken of kan je op zoek gaan naar zwart wit tekeningen.
- Koppel tekeningen aan geluiden. Laat kinderen bewust luisteren naar de geluiden in hun omgeving. Dit zal op termijn zorgen dat kinderen minder hard verschieten en dus minder schrik hebben om op pad te gaan.
- Verwerk het gevonden materiaal in het leuke knutselopdracht.
Krijg je graag advies op maat om met je unieke gezin beweegvriendelijk op pad te gaan, contacteer dan gerust S.M.I.L.E.
Reactie plaatsen
Reacties